Gala Finałowa XIV Festiwalu Filmowego NNW

Na początek Etiudę Rewolucyjną Chopina zagrała Magdalena Żuk, a gości powitali Agnieszka Oszczyk i Marcin Wikło. Szczególnie gorąco zwrócili się do bohaterów walk o wolność, którzy przyjechali do Gdyni. „To was chcemy stawiać w światłach jupiterów, waszą historię przybliżać, w filmach, słuchowiskach radiowych, teledyskach i książkach” – powiedzieli. Festiwal upłynął, jak wszystko wokół, w cieniu wojny. Niepewny czas wpływa na nas wszystkich, także na środowisko filmowe, które, jak pokazały choćby festiwalowe pokazy, nie przechodzi obojętnie obok rosyjskiej napaści na Ukrainę. Hasło festiwalu NNW brzmi „Przywracamy pamięć”, ale zaproponowano tutaj dyskusję o wiele szerszą – czy patriotyzm budowany na tej pamięci nie jest czynnikiem decydującym dla bohaterstwa narodu ukraińskiego?

Pomysłodawcą i dyrektorem Festiwalu NNW jest od samego początku Arkadiusz Gołębiewski. „Od kilku lat festiwal stał się wydarzeniem międzynarodowym. Chcemy żeby festiwal prowokował do dyskusji, ale i pomagał filmowcom opowiadać o tej historii. Dziękuję też świadkom historii, którzy zasilają nas duchem energii” – powiedział dyrektor. 

Po raz jedenasty festiwal NNW odbywa się w gościnnej Gdyni, mieście nowoczesnym i wrażliwym, otwartym na kulturę, a przede wszystkim na film. Jakub Ubych, wiceprzewodniczący Rady Miasta Gdyni powiedział „Słowo wolność dla młodego pokolenia to rzecz oczywista, ale naród polski wie, jak trudno jest ją odzyskać. To dzięki bohaterskim czynom przodków budujemy wartość przyszłych pokoleń”. 

Grzegorz Wołoszczak, członek Związku Kombatantów i Osób Represjonowanych RP im. Danuty Siedzikówny „Inki” wręczył na ręce Gołębiewskiego medal Janka Wiśniewskiego, chcąc podkreślić rolę Festiwalu w upamiętnianiu wydarzeń oraz osób związanych z walką o niepodległość Ojczyzny. Festiwal NNW zostaje uhonorowany również za upowszechnianie tematów wolnościowych, w tym za przenoszenie historii do świata słowa, dźwięku i obrazu.

Co roku honorowana jest osoba za całokształt twórczości, za niezłomność w podejmowaniu trudnych tematów i niezależność pracy twórczej. Nie inaczej było i teraz. Platynowy Opornik Festiwalu NNW otrzymał Mirosław Chojecki, wydawca, producent filmowy, działacz opozycji w PRL. Kawaler Orderu Orła Białego. Nagrodę przekazała mu Maria Dłużewska, mówiąc – „Mirek wybawił nas od zgłupienia, od odejścia od wolnego świata, drukował książki, które przywracały nas kulturze światowej”. 

Z kolei kapituła nagrody literackiej im. bł. ks. Władysława Bukowińskiego postanowiła uhonorować w tym roku pana Jana Maciejewskiego. Minister Tadeusz Deszkiewicz, doradca prezydenta RP powiedział, że to nagroda za przenikliwy komentarz do współczesności, przede wszystkim w wymiarze duchowym. Maciejewski powiedział, że przyjmuje tę nagrodę w imieniu swojego dziadka, dowódcy organizacji harcerskiej i więźnia komunistycznego. 

Festiwal NNW to przede wszystkim filmy. W kategorii fabuły konkurencja była naprawdę mocna. Decyzję podjęło jury pod przewodnictwem Marty Coolidge, amerykańskiej reżyser filmowej, byłej prezydent gildii reżyserów Ameryki, z którą połączono się online. „To wspaniałe uczucie móc dzielić z państwem te emocje, oglądać filmy, które dostarczają nam tylu przeżyć, tylu historii”. 

Statuetkę i nagrodę w wysokości 50 tysięcy złotych, której fundatorem jest Polski Instytut Sztuki Filmowej, wręczyła Aleksandra Świerczewska, kierownik działu Upowszechniania Kultury Filmowej i Promocji Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, na ręce Bozenny Intrator. Ta reżyser, scenarzystka, producent filmowa, przekaże w Hollywood nagrodę zwycięzcy – filmowi „Mauretańczyk” Kevina Macdonalda, ekranizacji wstrząsającego „Dziennika z Guantanamo”. Werdykt jury odczytał Marek Probosz, polsko-amerykański aktor, członek jury. Polski Instytut Sztuki Filmowej postanowił nagrodzić także film „Złe drogi” w reżyserii Natalii Worozhbit. Nagroda wynosi 20 tys. zł.

W MIĘDZYNARODOWYM KONKURSIE FILMÓW DOKUMENTALNYCH – nagrodę główną im. Witolda Pileckiego (ufundowaną przez FINA 20 tys. zł) przyznano filmowi ukraińskiemu PLAI. DROGA PRZEZ GÓRY reż. Eva Dzhyshyashvili za znakomite walory kinematograficzne i poruszającą historię ukraińskiej rodziny, opowiedzianą z wyjątkową wrażliwością.

Nagrodę wręczyła Anabel Rodriguez, reżyser z Wenezueli, a Robert Kaczmarek, reżyser, producent, dyrektor Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego odczytał werdykt jury i wręczenie nagrody 

W KONKURSIE FILMÓW POLSKICH – statuetkę ZŁOTY OPORNIK 

oraz nagrodę finansową w wysokości 20 tys. zł ufundowaną przez Instytutu Strat Wojennych im. Jana Karskiego wręczyła Joanna Chojecka zastępca dyrektora Instytutu Eugeniuszowi Starky’emu za film „1939 – OBLĘŻENIE WARSZAWY” – za znakomite filmowo ukazanie historii amerykańskiego fotoreportera, który dzięki swojej niezłomnej postawie przekazał światu prawdę o tragedii oblężonej Warszawy. Reżyser powiedział, że każdy kto obejrzy film zobaczy analogię do tego, co się dzieje na Ukrainie. „Julien Bryan sfilmował oblężenie Warszawy i przekazał Stanom prawdę o tej wojnie, dzięki niemu i jego kronice Amerykanie zaczęli się szykować na poważnie do wojny. Bryan zawsze mówił, że mimo wszystko wierzy, że możemy zbudować lepszy świat”.

WYRÓŻNIENIA otrzymały obrazy:

Ina Benita. Dwa życia” reż. Jacek Papis

„Na zawsze melomani” reż. Rafał Mierzejewski 

„Rodzina Wołosiańskich” reż. Rafał Geremek

Festiwal NNW to różne formy opowiadania o historii i drogach do wolności. Nie zapominamy o miłośnikach radia. Nagrodę główną za reportaż radiowy wręczył Krzysztof Gottesman,  redaktor naczelny Studia Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia. Werdykt jury radiowego odczytała jego przewodnicząca Magdalena Merta.

NAGRODA GŁÓWNA (ufundowana przez POLSKIE RADIO SA. 5 tys. zł)

„Obraza obrazu” Mariusz Kamiński Polskie Radio Lublin

Audycja o reakcji mieszkańców Wojciechowa, na aresztowanie przez komunistyczne władze wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej w 1966 r. Jury doceniło sposób przedstawienia głębokiej religijności i przywiązania do tradycji tamtejszej wspólnoty, oraz jej odważnego stanięcia w obronie wyznawanych wartości. 

WYRÓŻNIENIA

„Bilet z rowerem” Ewa Szkurłat Polskie Radio Kraków (ufundowana przez POLSKIE RADIO SA. 2 tys. zł)

za opowieść o  poszukiwaniu własnych korzeni i przypadkowym (a może wcale nieprzypadkowym?) spotkaniu ludzi podążających tymi samymi tropami przeszłości. 

„Tola” Joanna Sikora Polskie Radio Białystok (ufundowana przez POLSKIE RADIO SA. 2 tys. zł) za przedstawienie historii Franciszki Ramotowskiej, żołnierza AK i więźnia politycznego czasów stalinowskich, która mimo przypłaconych kalectwem okrutnych tortur potrafiła oprzeć się uczuciu nienawiści. 

„Wirtuoz” Jakub Tarka (ufundowana przez POLSKIE RADIO SA. 2 tys. zł) za przybliżenie mało znanych epizodów z życia Ignacego Jana Paderewskiego. 

Pozostając w temacie radia wiceprezes Rady Ministrów, minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński, nadał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Aleksandrze Głogowskiej, dyrektor literackiej „Radia dla Ciebie”, a w jego imieniu aktu dekoracji dokonał Jarosław Sellin, sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Aleksandra Głogowska została „Za odnalezienie w Roku Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i przywrócenie do powszechnej świadomości zapomnianego, jedynego dramatu Poety, a także za jego mistrzowską realizację dla radiowego teatru”. Aleksandra Głogowska powiedziała „moja praca to jest walka o państwa wyobraźnię, o to byście państwo zamknęli oczy i wyobrazili sobie, co mówimy. Kiedy przeczytałam, że Baczyński w odnalezionym dramacie z 1942 roku napisał do matki: mam zbiórkę pod Magistratem o godz.16… A potem dokładnie o tej godzinie tam zginął to wiedziałam, że muszę to państwu pokazać”.

Festiwal NNW to miejsce, gdzie rozmawia się o historii na poważnie, ale także szuka nowych, lżejszych i krótszych form jej przybliżania. Przewodniczący jury Marek Piekarczyk, lider legendarnej grupy TSA, juror „The Voice of Poland” odczytał werdykt konkursu na najlepszy wideoklip, który wygrał Dużo małych cudów” w wykonaniu Kuby Knapa. 

Edukacyjna rola Festiwalu NNW jest bardzo ważna. Podczas warsztatów Pitching Forum wskazujemy twórcom jak przejść od pomysłu do realizacji filmu. Partnerami w pracy nad tymi pomysłami są dla nas co roku Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji oraz Telewizja Polska. Minister Elżbieta Więcławska-Sauk ogłosiła ze sceny, który z pomysłów na film uzyskał wsparcie od Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. 

Nagroda KRRiTV (12 tys. zł)

KILOF ZAMIAST KARABINU reż. Aleksandra Fudala-Barańska (prod. TVP3 Katowice)

Nagroda Prywatna minister Elżbiety Więcławskiej-Sauk (5 tys. zł)

WYMAZANE reż. Allan Ignaczak i Igor Mertyn, prod. NAVICULA.M

Nagroda Telewizji Polskiej dla najlepszego projektu PITCHING FORUM 2022 (20 tys. zł)

KILOF ZAMIAST KARABINU reż. Aleksandra Fudala-Barańska (prod. TVP3 Katowice)

Nagrodę Pitching Forum wręczyła także Agnieszka Będkowska zastępca dyrektora Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. To nagroda rzeczowa w postaci usług postprodukcyjnych WFDiF o wartości do 20 tys. zł dla filmu STRUMIŁŁO. APOKALIPSA I CISZA reż. Waldemar Czechowski, prod. WELCOME DREAMS sp. z o.o. 

Nagroda w wysokości 20 tys. złotych Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej S.A. pana Mateusza Matyszkowicza dla wyróżniającego się projektu Pitching Forum Akademii Filmowej Festiwalu Filmowego NNW wręczyła dyrektor Justyna Karnowska.

Dobrą tradycją Festiwalu NNW jest nagroda Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej S.A. pana Mateusza Matyszkowicza. Podczas XIV Festiwalu NNW doceniono obraz „BUNT I AFIRMACJA” reż. Ewa Żmigrodzka i Krzysztof Zwoliński (30 tys. złotych).

Swoją nagroda przyznał też dyrektor Festiwalu za artystyczne przekładanie historii na język filmu dla obrazu „JUTRO CZEKA NAS DŁUGI DZIEŃ” reż. Paweł Wysoczański 

Dr Paweł Ukielski, wręczył Nagrodę Europejskiej Platformy Pamięci i Sumienia dla niemieckiego filmu „Zapomniana granica Europy” w reżyserii Olivera Halmburgera. Ten obraz ukazujący granicę między Czechosłowacją a Zachodem, która jawiła się jako brama do wolnego świata, a która okazała się dla wielu śmiertelną pułapką zastawioną przez komunistyczne służby. 

Kolejna filmowa nagroda jest związana z człowiekiem, który przez lata walczył o godne upamiętnienie polskich bohaterów. Robił to nawet wówczas, gdy upominanie się o nich wcale nie było oczywistością. Nagrodę im. Janusza Krupskiego wręczyli Maria Krupska, córka patrona i Paweł Witaszek, przedstawiciel fundacji rodziny Witaszków, fundatora nagrody. To uhonorowanie dla twórców, za odwagę i trud w poszukiwaniu tematów oraz postaci niepokornych, niezłomnych, wyklętych. 

W tym roku przypadła w udziale Marii Dłużewskiej za film „Dzielnieśmy stali, celnie rzucali”. Wyróżnienia otrzymały dokumenty „Siostry – dziesięć panien mądrych” reż. Piotra Górskiego i „Żurawscy z Kajn” reż. Adama Błaszczoka i Wandy Laddy.

Od pierwszej edycji było jasne, że Festiwal NNW to coś więcej niż tylko pokazy filmów. Najważniejsi są bohaterowie naszej wolności, którym należy się nasza wdzięczność za wolną Polskę i Europę. Honorowani są Drzwiami do Wolności. Wyróżnieniem przyznawanym za odwagę oraz poświęcenie bohaterom drugiego planu wspierającym działaczy podziemia niepodległościowego i solidarnościowego. 

DRZWI DO WOLNOŚCI OTRZYMALI:

Bożena Magott i Krzysztof de Junien (pseudonim Christophe Jussac) 

Bronisław Wildstein, pisarz i opozycjonista wręczył nagrodę na ręce

Krzysztofa de Junien, który powiedział „nie uważam się za bohatera, robiłem, co było trzeba. Widzimy teraz, co się dzieje na Ukrainie, trzeba nadal walczyć, nic za darmo nie przychodzi”. Krzysztof współzakładał paryskie Radio Solidarność, był też przedstawicielem Radia Wolna Europa, członkiem komitetu koordynacyjnego Solidarność w Paryżu.

Bożena Magott to dziennikarka, sekretarz generalny sekcji zagranicznej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Dzięki niej SDP stało się członkiem Europejskiej Federacji Dziennikarzy i w latach komuny nie zostało zdelegalizowane. Przez lata była francuskim korespondentam Tygodnika Solidarność, opiekowała się związkowcami przyjeżdżającymi na szkolenia. Aktywnie uczestniczyła w opracowaniu programów Radia Solidarność w Paryżu.

Polskie Koleje Państwowe – za zaangażowanie w ochronę dziedzictwa kulturowego, pielęgnowanie pamięci o bohaterach naszego kraju i działania na rzecz upowszechniania wiedzy o polskiej historii.Dworzec Centralny w Warszawie nosi imię wybitnego polskiego kompozytora Stanisława Moniuszki, w Ciechanowie por. Romana Dziemieszkiewicza „Pogody”. Danuta Siedzikówna „Inka” jest patronką dworca kolejowego w Białymstoku. Poza tym kolejarze mają złote karty w historii polski” – mówił mówił Andrzej Olszewski, członek zarządu PKP S.A., który statuetkę otrzymał z rąk Krzysztofa Bukowskiego, syna Edmunda Bukowskiego, Żołnierza Wyklętego

Tamás Molnár – węgierski działacz opozycji antykomunistycznej, który był w stałym kontakcie z polską podziemną Solidarnością, a wraz z Imre Molnárem zorganizował pierwszą nielegalną wystawę i protest po zabójstwie ks. Jerzego Popiełuszki. Tamás Molnár jest strażnikiem pamięci miejsca, które dzisiaj nazywane jest węgierską „Łączką”. Przyjaźń polsko-węgierska na Festiwalu NNW to coś oczywistego. Romuald Rzeszutek – inicjator budowy pomnika Żołnierzy Wyklętych w Mielcu – wręczył Tamásowi Drzwi. 

„Każdy naród ma swoją duszę, charakter, a dusza polska jest niesamowita, nigdy czegoś takiego nie spotkałem. Tyle duchowości, uczuć i solidarności nigdy nie dostałem, niesamowite doświadczenie. Sądzę, że pan Bóg jest z wami. Przez historię jesteśmy braćmi a teraz modlę się żeby to braterstwo nie rozerwało się. Mam nadzieję, że w przyszłym życiu będę Polakiem!”.

Petr Blažek – zajmuje się historią czechosłowacką, historią oporu i sprzeciwu wobec reżimu komunistycznego oraz stosunkami czechosłowacko-polskimi. Pracuje w Instytucie Badania Reżimów Totalitarnych oraz w Muzeum Pamięci XX wieku. Dzięki niemu Czesi lepiej poznają swoją historię. Stworzył – wzorowany na naszym – Festiwal Niezłomni i ofiarni. Renata Szyfner-Hurd, córka Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, Eugeniusza Szyfnera, która przyjeżdża co roku na festiwal z Florydy uhonorowała Petra, który powiedział: „NNW to wielka inspiracja, nasz festiwal jest jeszcze trochę mały, ale duch jest podobny”.

Klub Sportowy Gedania Gdańsk – najstarszy polski klub piłkarski działający w Gdańsku. Został założony w sierpniu 1922 roku, ale już w 1939 roku władze Wolnego Miasta Gdańska wymusiły zwieszenie jego działalności. Po zajęciu Gdańska przez Niemcy rozstrzelani zostali prezes Gedanii Henryk Kopecki oraz wiceprezesi Konrad Zdrojewski i Władysław Dębowski, a większość zawodników klubu trafiła do obozów koncentracyjnych. Wojny nie przeżyło łącznie 75 członków klubu.

Prezes Instytutu Pamięci Narodowej, dr Karol Nawrocki wręczył Drzwi do Wolności prezesowi klubu Władysławowi Barwińskiemu, mówiąc „Gedania to symbol polskości. Obok Kościoła Katolickiego i Polskiej Poczty był deklaracją polskości, za to zapłacił najwyższą cenę”. 

Witold Kaczanowski czyli Witold-K

Ewę Dałkowską, aktorka, laureatka Platynowego Opornika Festiwalu NNW, wręczyła Drzwi do Wolności artyście, który choć wyjechał do Stanów Zjednoczonych w 1968 roku, to mówi o sobie: „Jestem bardzo polskim malarzem”. Urodził się w Warszawie, studiował na Akademii Sztuk Pięknych. W 1964 r. został wysłany przez Ministerstwo Kultury PRL do Paryża, ale była to podróż z biletem w jedną stronę. Artysta zabrał ze sobą manuskrypt książki Stanisława Cata-Mackiewicza przeznaczony dla Kultury, przemycał także na Zachód dzieła innych pisarzy.

Natalia Ponomariowa i Wołodymyr Grigorienko

założyciele starobielskiej organizacji Praw Człowieka „WOLA”, która od początku wojny w Donbasie zajmuje się dokumentowaniem zbrodni separatystów, a obecnie rosyjskiej armii na Ukrainie. To bezcenne, bardzo potrzebne świadectwo, gdy przyjdzie czas, aby sprawców osądzić. Wołodymir walczy, nie dostał zgody, by pojawić się w Polsce, ale była z nami Natalia, którą uściskała Ewa Kubasiewicz. „Poznałam nowe strony historii Polski. Chcę się nisko wam ukłonić od całej Ukrainy za waszą pomoc od pierwszych godziny wojny. Sława narodowi polskiemu! Sława Ukrainie!” – mówiła wzruszona Ponomariowa.

SYGNETY NIEPODLEGŁOŚCI

Kolejną kategorią nagród honorowych Festiwalu NNW są „Sygnety niepodległości”. Honorujemy nimi bohaterów walki o wolność. Dzięki ich odwadze żyjemy dzisiaj niepodległej Polsce. Ich bohaterstwo wymagało poświęceń, czasem cena była najwyższa.

Piotr Majchrzak (pośmiertnie) – najmłodsza ofiara stanu wojennego w Poznaniu. W maju 1982 r. 19 letni Piotr Majchrzak został pobity pod kawiarnią „WZ” w centrum Poznania. Okoliczności zdarzenia nie ustalono, sprawców nie znaleziono. Nieprzytomny chłopak został przewieziony do szpitala, gdzie po tygodniu zmarł nie odzyskawszy przytomności. Jego pogrzeb był głośną, patriotyczną manifestacją, mimo, że jego koledzy dostali ostrzeżenia, by nie brać w nim udziału.

Jestem bardzo wzruszony, żałuję tylko, że nie ma dziś ze mną mojej żony, która przez 40 lat walczyła o prawdę. Dziękujemy Festiwalowi za pamięć o Piotrze – mówił jego ojciec Jerzy.

Kpt. Krzysztof Flizak, oficer US Army, najmłodszy żołnierz gen. Andersa – najmłodszy żołnierz Armii Andersa, gdy wybuchła wojna miał siedem lat. Wołyniak i Sybirak. Jest synem Tadeusza Flizaka, przedwojennego podoficera Korpusu Ochrony Pogranicza na Wileńszczyźnie. Po aresztowaniu ojca przez NKWD, w czerwcu 1940 r. deportowany do łagru. Po wojnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, jest weteranem wojny w Korei, gdzie został ciężko ranny i częściowo stracił słuch. Odznaczony najważniejszymi amerykańskimi medalami za dzielność. Statuetkę otrzymał z rąk Tomasza Łysiaka, reżysera filmu „Ostatni rozdział”.

Kpt. Władysław Dąbrowski – 98 lat, uczestnik bitwy pod Monte Cassino. Urodzony w 1924 roku w Nowogródku. Po wybuchu wojny w 1940 roku deportowany wraz z rodziną do Kazachstanu. Wstąpił do armii gen. Władysława Andersa. Brał udział m.in. w bitwie o Monte Cassino, wyzwalał także Ankonę i Bolonię.

Jest także bohaterem wspomnianego już filmu „Ostatni rozdział”. Sygnet wręczyła Sara Chiaretti, redaktor działu kultury włoskiej telewizji RAI.

Cytat ze wspomnień Dąbrowskiego: „Nasz 2. Korpus wytyczył sobie następującą drogę: jak najszybciej dotrzeć do Polski, ale stało się inaczej. Lecz mimo że już wiedzieliśmy pod Monte Cassino, że nasze ziemie są sprzedane, my jednak staraliśmy się zrobić wszystko, żeby odwiecznego wroga pokonać. Robiliśmy wszystko, a świadczy o tym najlepiej cmentarz w Loreto i ponad tysiąc grobów na nim. To dowód, że nie na darmo ta krew została przelana, a po latach mamy wolną Polskę”.

Mjr Zenon Wechmann ps. „Czarny Wilk”  jego rodzina zawsze miała tradycje patriotyczne, ojciec i wuj walczyli w powstaniu wielkopolskim. Był Prezesem Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego Oddziału Wielkopolskiego i przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych w Poznaniu, uczestnikiem drugiej konspiracji oraz wydarzeń Czerwca’56. Sygnet wręczył Mariusz Olczak, dyrektor Archiwum Akt Nowych. 

Gen. Stanisław Maczek (pośmiertnie) – z wykształcenia filozof, ale poświęcił się służbie wojskowej. W czasie II wojny światowej  dowodził 1. Dywizją Pancerną, która po zwycięskiej bitwie pod Falaise uczestniczyła w wyzwalaniu Belgii i Holandii. To wtedy jego żołnierze zyskali przydomek „Czarnych diabłów”. Niemcy panicznie się ich bali, a gen. Stanisław Maczek nie przegrał na swoim szlaku bojowym ani jednej bitwy. Ostatni Sygnet odebrała wnuczka pana generała, Karolina Maczek-Skillen, a wręczył go dr Filip Musiał, dyrektor Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie. „Dziadek mówił, że Polacy walczą dla różnych narodów, ale umierają tylko dla Polski”.

Nagroda PRZYJACIEL FESTIWALU

Arkadiusz Gołębiewski, Paweł Nowacki i Jan Ruman wręczyli statuetkę Przyjaciela Festiwalu NNW Andrzejowi Goździkowskiemu, prezesowi Cedrob S.A. 

Rolę Festiwalu dla historii docenił szef UdsKiOR Jan Józef Kasprzyk nadając medale „Pro Bono Poloniae” Arkadiuszowi Gołębiowskiemu, Pawłowi Nowackiemu i Janowi Rumanowi oraz medal „Pro Patria” 

Marcinowi Wikło.

Minister powiedział: „Cieszę się, że mogłem wręczyć je osobom tak szczególnie zasłużonym. Festiwalu, który organizujecie buduje ludzi dumnych, wolnych, zakochanych w niepodległości ojczyzny, jest też międzypokoleniowy, a to ogromna wartość. Ten festiwal czyni nas narodem”.

Na Gali Zamknięcia goście mieli okazję posłuchać wspaniałej piosenki w wykonaniu Aleksandry Malatskovskiej „W moim sercu żywa Ukraina” o tęsknocie za wolnym krajem, który musi mierzyć się ze złem wojny. Piosenkarka i kompozytorka, pochodzi z Chersonia, jej rodzice wciąż są w okupowanym mieście. Aleksandra zaśpiewała też utwór „Gdzie jest miłość” w duecie z Markiem Piekarczykiem.

W inny świat, zaprosił wszystkich Marek Probosz, który przejmująco zadeklamował wiersz Norwida „Fortepian Chopina” z akompaniamentem Anny Von Urbans. Był to fragment monodramu „Powrót Norwida”, który można było zobaczyć, podczas tegorocznego Festiwalu, tuż przed premierą spektaklu na Broadwayu. 

Temat walczącej Ukrainy na Festiwalu NNW jest obecny od lat, nie tylko za sprawą filmów. Podczas jednej z edycji upominano się o uwięzionego wówczas reżysera Olega Sencowa. Dzisiaj wspieramy wszystkich, którzy z bronią w ręku walczą o swoją Ojczyznę. Pamięć ofiar tej wojny uczczono minutą ciszy. 

Na koniec Magdalena Żuk zaśpiewała utwory z repertuaru Fryderyka Chopina.

 

Patronat Narodowy w Stulecie Odzyskania Niepodległości nad XIV Festiwalem Filmowym NNW objął Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Pan Andrzej Duda
Organizatorami Festiwalu są Stowarzyszenie Scena Kultury i Miasto Gdynia

Festiwal został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszy Promocji Kultury
Festiwal współfinansowany jest przez Polski Instytut Sztuki Filmowej
Partnerem Generalnym XIV Festiwalu NNW jest PKN ORLEN
Partnerem Strategicznym Festiwalu jest Fundacja PKO Banku Polskiego

Za wsparcie dziękujemy również pozostałym Partnerom: KGHM Polska Miedź, Fundacja Grupy PKP, Grupa CEDROB
Partnerom Instytucjonalnym: Instytut Pamięci Narodowej, Filmoteka Narodowa, Polska Fundacja Narodowa

Patronem Medialnym Festiwalu jest TELEWIZJA POLSKA S.A.
Dziękujemy również pozostałym Partnerom i Patronom Medialnym.